1 Ekim 2012 Pazartesi

İstanbul Sever Seni Sen Beni Seversen :)


Şimdi siz niye bu başlık diye soruyorsunuzdur. Ya daa sormuyor da olabilirsiniz tabi çok basit İzmir ve İstanbul da mekik dokuyan bir kız ve bu isim. Aslında bir yönüyle öyle ama diğer yönüyle çok şey. 
İzmir çocukluğum,hayatım, ailem demek benim için. 
İstanbul, gençliğim, hayallerim, geleceğim.
Buradan baktığım zaman insan uffff ne zor yahu insan hangisini bırakabilir ki diyor. Gerçekten de öyle. İnsan ikisinden de vazgeçemiyor. 
İstanbul öyle bir şehir ki insanı kendisine bir alıştırdı mı asla vezgeçirtmiyor. Nasıl bir bağımlılıktır bu böyle çözen varsa açıklasın dinlerim.
İstanbul'a ilk geldiğim yıllarda annemden ayrılmış tek başına kalmış küçük sümüklü bir kızken, başladım ben eve döneceğim, burada yapamıyorum demeye. Arkadaşlarım yapma etme deseler de ben kafama koymuştum annemi özledim bir kere. Onsuz asla duramam ki. Hem benim ne işim var bu şehirde? Şu kalabalığa bak, İnsanlara bak, tıklım tıkışık her yer. Yahu öğle vaktinde otobüste ayakta gitmekte ne demek, istemem ben İzmire gideceğim! Dedim ve ilk tatilde hemen Ege Üniversite'sine attım kendimi. Yanımda canımın içi Tuba'm var. Girdik öğrenci işlerine. Ben heyecanlı heyecanlı anlatmaya çalışıyorum derdimi. Ordan bir hoca atladı.Ne oldu dur sakin ol diye. Bende başladım, şeyyyy ben İstanbul Üniversitesinde okuyorum ama oraya alışamadım şimdi buraya geçiş yapmak istiyorum. Ne yapmalıyım öğrenmeye geldim. Hoca döndü ve bana, "eğer gelecek sene, seni burada görürsem bütün derslerimden bırakırım, mezun etmem seni bu okuldan" dedi. Biz tabi şok. Hoca kızım sen iyi misin? Nereyi bırakıp nereye gelmek istediğinin farkında mısın ? dedi.Şimdi 1 yıllığına gelmiş bile olsam ne demek istediğini çok iyi anlıyorum. 
Hoca bana burada iş yok, güç yok sakın ola ki yanılıp da gelmeyesin vallahi ev kızı olur çıkarsın demek istemişti de ben saf yıllar sonra idrak ediyorum belkide. 
Şimdi bin bir türlü iş bulma sitesini tüketirken ahhh ahh diyerek bir yerde hata yaptım ama nerede demiyorum tabi :) ya da belki acıcık diyorum da ohhhh iyi ki gitmişimi de bolca söylüyorum. Tabiii şöyle göynüme göre bir işim olsa daha çok memnun olacağım ama napalım kadeeeer, kısmeeeeet.
Ayyy amma demogoji yaptım. Kısacası ben İstanbul'u çok özledim yahu. 
Her şeyini özledim. Ama en çok ta içindeki yarimi özledim. 
İzmir benim sakin kıyım ama İstanbul deli tarafım.
Özledimmm çoook özledim. 
Beni takip edin desem çok mu olurum bilmiyorum ama edin yahuu :) 
P.S : Yukarıdaki resimde gördüğünüz yer Fethi Paşa Korusu yani yarimle bizim için çok özel bir yer. Hayatımızın dönüm noktasının 1. yılında bu özel yeri paylaşmak istedim :) 

2 yorum:

  1. Meryemcim herşeyin hayırlısı olsun, en kısa zamanda önce yarine sonrada istanbula kavuşursun inş:) sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. çok teşekkür ederim :) aminn inşallahhh. sevgiler..

    YanıtlaSil

az biraz sözü olanlar buyursun lütfen :)